Σελίδα 24:
.... Ο Τόμας έλεγε μέσα του: να ξαπλώνεις με μια γυναίκα και να κοιμάσαι μαζί της, να δύο πάθη όχι μόνον διαφορετικά αλλά και αντιφατικά σχεδόν. Ο έρωτας δεν εκδηλώνεται με την επιθυμία να κάνεις έρωτα (αυτή η επιθυμία ταιριάζει σε αναρίθμητο πλήθος γυναικών) αλλά με την επιθυμία του μοιρασμένου ύπνου (αυτή η επιθυμία δεν αφορά παρά μία και μόνη γυναίκα).
Σελίδα 77:
.... Το όνειρο δεν είναι μονάχα μια επικοινωνία (ενδεχομένως μια κρυπτογραφημένη επικοινωνία), ειναι επίσης μιά δραστηριότητα αισθητική, ένα παιχνίδι της φαντασίας, κι αυτό το παιχνίδι είναι το ίδιο μια αξία. Το όνειρο είναι η απόδειξη ότι το να φαντάζεται, το να ονειρεύεται αυτό που δεν έχει υπάρξει, ειναι μια απο τις βαθύτερες ανάγκες του ανθρώπου. Εκεί βρίσκεται και η αιτία του δόλιου κινδύνου που κρύβεται μέσα στο όνειρο. Αν το όνειρο δεν ήταν ωραίο, θα μπορούσε κανείς γρήγορα να το λησμονήσει. Αλλά εκείνη επέστρεφε αδιάκοπα στα όνειρα αυτά, τα επαναλάμβανε με τη σκέψη, τα έκανε αφηγήματα. Ο Τόμας ζούσε κάτω απ' την υπνωτική γοητεία της εναγώνιας ομορφιάς των ονείρων της Τερέζας.
Σελ 119-120:
.... παρατήρησε ότι ο μετασχηματισμός της μουσικής σε θόρυβο είναι μια πλανητική διαδικασία που εισάγει την ανθρωπότητα στην ιστορική φάση της ολικής ασχήμιας. Το απόλυτο της ασχήμιας εκδηλώθηκε αρχικά με την πανταχού παρούσα ακουστική ασχήμια: τα αυτοκίνητα, τα μηχανάκια, οι ηλεκτρικές κιθάρες, τα κομπρεσσέρ, τα μεγάφωνα, οι σειρήνες. Η πανταχού παρουσία της οπτικής ασχήμιας δεν άργησε ν' ακολουθήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου